Wout Wachtmeester
“De schoonheid wordt in zijn schilderijen gesymboliseerd door de mensfiguur, vooral de vrouwfiguur, maar de laatste tijd speelt ook de manfiguur een grotere rol.”
Wout Wachtmeester (1958) is autodidact. Sinds 1992 is het schilderen een serieuze activiteit in zijn leven geworden. In de loop van de tijd heeft zijn werk zich ontwikkeld van drukke overladen schilderijen tot sobere, meer evenwichtige werken. Met zijn werk tracht hij de schoonheid te vangen en tegelijkertijd de vergankelijkheid. De tegenstelling schoonheid en vergankelijkheid is langzamerhand tot zijn hoofdthema uitgegroeid. De schoonheid wordt in zijn schilderijen gesymboliseerd door de mensfiguur, vooral de vrouwfiguur, maar de laatste tijd speelt ook de manfiguur een grotere rol. Ze waren vaak geplaatst in desolate landschappen en klassieke entourages met antieke, oosterse beelden. Op de laatste schilderijen volstaat een bijna monochrome donkere achtergrond als decor om de emoties van de figuren nog meer te verdiepen. Het spel met licht/donker geeft het werk een intense sfeer. Naast de mensfiguren zijn ook vogels steeds vaker het onderwerp dat geschilderd wordt. Min of meer ontstaan als een toevallig “bij-product” op de figuurschilderijen zijn de vogelschilderijen inmiddels uitgegroeid tot zelfstandige werken, die met dezelfde intensiteit zijn geschilderd als de mensfiguren.